Wolvenjas en vossenjas

In 2016 naaide ik voor beide zonen een winterjas. Voor de jongste naaide ik een wolvenjas en voor de oudste een vossenjas. Mijn oudste zoon heeft die vossenjas niet heel veel gedragen. Maar de jongste zoon heeft de wolvenjas wel vaak gedragen en hij was teleurgesteld toen de wolvenjas te klein was. Gelukkig kon hij de vossenjas van zijn broer nog aan. De vossenjas is nu echt te klein geworden.

Hier zie  je de twee jassen die ik in 2016 naaide. Wat waren de jongens toen nog klein! Inmiddels zijn ze 7 en 9.

 

Een nieuwe vossenjas

Mijn jongste zoon gaf aan dat hij graag een nieuwe vossenjas wilde. Want zijn vossenjas was veel warmer dan de oude winterjas (uit de winkel) die hij van zijn broer doorgeschoven kreeg. Samen met mijn zoon heb ik op Pinterest naar afbeeldingen van vossenjassen gekeken. Hij gaf aan wat voor jas hij graag wilde. En verder moest hij vooral warm en zacht zijn.

Ik bestelde roestbruine wol (walkloden) en gebruikte verder allemaal stofjes uit mijn voorraad. Ik liet mijn zoon zelf de voeringstof kiezen. Hij koos petrol tricot stof met vosjes (Paapii). Tricot is niet zo heel erg warm, dus ik stikte er nog joggingstof tegenaan. Verder zit er nog een dunne laag tussenvoering tegen de wollen stof aan gestreken van het achterpand en de voorpanden.

Ik heb het originele jassenpatroon (Lewis coat van Compagnie M) behoorlijk aangepast. Bij de rits hoorde eigenlijk een flap met klittenband of drukknopen, maar dat beviel mij niet zo bij de vorige jassen. Ik heb de voorpanden dus breder getekend en er een windstopper onder de rits aan toegevoegd. Het bovenste gedeelte bij de rits was wel lastig om te stikken, omdat hier 6 lagen wol over elkaar zitten.

Het lusje van de jas maakte ik van wol en paspelband. Het paspelband heeft bijna dezelfde kleur petrol als de voering.

De voorzakken van de Lewis coat liet ik weg en ik tekende zelf nieuwe zakken. Ik heb de handen van mijn zoontje opgemeten, om er zeker van te zijn dat de handen in de zakken passen. De voering van de zakken heb ik met een heel zacht, aaibaar stofje gemaakt: lekker zacht als je je handen in de zakken hebt.

De capuchon heb ik aan de voorkant iets vergroot en iets naar voren laten lopen, zodat ik er een vossenkop van kon maken. Ik voegde extra deelnaden toe om de oren op een logische positie te plaatsen.

De neus en de ogen van de vos maakte ik van een restje velours van de pietenpakjes die ik laatst naaide. De blauwe knoopjes zijn dezelfde kleur als de voering van de jas.

De jas is bewust nog iets te groot, zodat hij er lang plezier van kan hebben.

Het was een heel project. En het ging ook niet allemaal meteen goed, ik heb veel moeten tornen. En toen de jas bijna klaar was, kwam ik erachter dat ik nog geen rits in huis had. De winkels zijn natuurlijk dicht en met de post kan het lang duren. De dinsdag voor kerst bestelde ik een rits en de dag erna had ik hem al in huis! Ik was helemaal verbaasd, maar natuurlijk blij met de snelle levering.