Ukelele tas

Aan het begin van dit jaar kocht ik een mooie, blauwe ukekele. Het leek mij leuk om dit instrument te leren bespelen. Als je al (een beetje) gitaar kunt spelen, dan is ukelele spelen niet heel moeilijk. Je moet wel alle akkoorden opnieuw leren, want een ukelele heeft 4 snaren en een gitaar 6. De akkoorden zijn dus anders.

De ukelele werd geleverd met een dunne, slappe tas. Dit leek mij niet heel  veilig/beschermend. Dus wilde ik een stevige tas naaien.

Ik heb een ukelele tas genaaid en tijdens het maken/naaien heb ik foto’s gemaakt. Toen ik op zoek ging naar een patroon voor het maken van zo’n tas, kwam ik maar weinig voorbeelden tegen. Daarom heb ik hieronder kort beschreven hoe ik de tas genaaid heb. Een eventuele volgende keer zou ik het wel weer anders aanpakken.

Stap 1: Trek de vorm van de ukelele over op patroonpapier. Waarschijnlijk lukt dit niet heel netjes en is de vorm ook niet symmetrisch.

 

Stap 2:

Vouw je getekende patroon dubbel. Pas de vorm aan naar eigen smaak. Ik heb de vormen mooi rond gemaakt. Daarna heb ik extra centimeters toegevoegd. De tas wordt namelijk wat dikker door de vulling, hier moet je in het ontwerp rekening mee houden. Voeg ook naadwaarde toe. Knip het patroon daarna uit en knip de patroondelen uit de stof. Je hebt in ieder geval een bovenkant en een onderkant nodig. Als je nog een zak/vak aan de voorkant wilt toevoegen, dan heb je extra lagen nodig.

Ook knip je deze patroondelen uit voeringstof.

Meet de volledige omtrek om de lengte van de stof voor de rand te bepalen.

Ik heb alle delen  nog verstevigd met strijkvlieseline. Daarna heb ik met stofkrijt evenwijdige lijnen op de stof getekend. Dit heb ik gedaan, omdat ik bladeren op de stof wilde borduren met mijn naaimachine.

Mijn jongste zoon wilde graag helpen. Hij heeft van een heleboel kleuren borduurgaren een mooie regenboog gemaakt. Met al deze garens heb ik bladeren op de stof geborduurd. Voor iedere kleur moest ik de naaimachine opnieuw inrijgen, dit was dus een flinke klus.

Met de naaimachine probeerde ik netjes over de getekende lijnen te stikken.

Op onderstaande foto zijn alle patroondelen klaar.

Voor de voering gebruikte ik restanten van de regenboogvoering die ik voor mijn winterjas gebruikte. 

De voeringstof heb ik  met de lockmachine afgewerkt, zodat de stof niet gaat rafelen.

Wil je paspelband langs de randen van de tas? Dan is  dit het moment op het paspelband aan de voorkant en achterkant te bevestigen. Wil je ook een draagband toevoegen? Zet de schuifgespen dan alvast vast aan de achterkant/onderkant van de tas.

Wil je een voorvak? Maak deze dan nu aan de voorkant van de tas.

Ik voegde een ritsvak toe aan de voorkant. Een ukelele is vrij klein, dit vakje is dus ook niet heel groot. Er past bijvoorbeeld een capo in.

Daarna is het tijd om de tas in elkaar te gaan zetten. Ik heb nu de rits bovenaan langs de paspelrand gezet. Dit was vrij lastig, vooral in de bochten. Mocht ik weer zo’n tas gaan maken, dan zet ik de rits niet langs de bovenrand, maar doe ik de rits in het midden van de stof van de rand.

Tijdens het maken van de tas, moest ik steeds nadenken over de voering. Dit is namelijk niet een tas die je makkelijk kunt keren. Er komen immers dikke lagen schuimrubber in. Ik kon dus geen keergat maken in de voeringstof. Ik heb de voering uiteindelijk dichtgenaaid en afgewerkt met een biaisband. Ik had geen bijpassende biaisband, dus ik heb stroken  uit de voeringstof geknipt. Dit is een gladde stof, dus het naait niet makkelijk. Ik ben daarom ook niet tevreden over de afwerking van het biaisband. Het is wat propperig geworden en het zit niet strak.

Ze zijkanten van de tas hebben geen dikke, stevige laag schuimrubber. Ik heb aan de zijkanten alleen fiberfill gedaan. Dit moet  je er wel op tijd instoppen, anders lukt het niet meer.

Ik heb mij wel wat verkeken op dit project. Je moet steeds vooruitdenken of je bepaalde naden al dicht kunt stikken, of dat je eerst nog wat anders moet doen. Verder wordt het uiteindelijk een vrij groot object dat onder je machine door moet.

Uiteindelijk is dit het resultaat. De buitenkant vind ik heel mooi, de binnenkant is helaas niet strak geworden.